أعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ، لاِنَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ أذَلُّ الذُّلِّ الْجَهْلُ، لاِنَّ صاحِبَهُ أصَمُّ، أبْکَمٌ، أعْمى، حَیْرانٌ.

عزیزترین عزّت‌ها علم و کمال است، براى این که شناخت معاد و تأمین معاشِ انسان، به وسیله آن انجام مى پذیرد؛ و پست‌ترین ذلّت‌ها جهل و نادانى است، زیرا که صاحبش همیشه در کرى و لالى و کورى است و در تمام امور سرگردان خواهد بود.